Wanneer Thomas en ik een maandje proef wonen in een design appartement Den Haag aangeboden krijgen, gaan wij hier beiden enthausiast op in. Het is namelijk de perfecte kans om het wonen in een stad uit te gaan proberen. De kans om kosteloos ergens enige tijd te verblijven sla je als Hollander natuurlijk niet af. Zo gezegd, zo gedaan. Compleet gepakt vertrokken wij met onze koffers naar de binnenstad van Den Haag. Waar ik mij met het appartement in hartje binnenstad bevond. Restaurants en winkels op een steenworp afstand. Als poldermeester ben ik dit niet gewend en voelt het zacht gezegd als vakantie. Een klein meisje in een hele grote stad.

 

Tijdelijk wonen in de stad

 

 

Het appartement is mooi en het voelt als een sprookje dat alles zich binnen handbereik bevind. Dat is compleet het tegenovergestelde van thuis, als je in de polder woont moet je namelijk overal lang voor rijden. Ik wil dan ook het maximale uit mijn verblijf in de stad halen. Kerstinkopen doen, de stad verkennen, mooie foto’s maken een leuke (vegan) hotspots vast gaan hem. Het voelt als één lange city trip.

Maar tijdens een ideale vakantie is Thomas niet overdag aan het werk en bevind ik mij in een appartement met enige uitloop naar buiten. Dat kan een tuin zijn, of zoiets simpels als een balkon. Het is immers geen vakantie, en een kamer met zeezicht is dan ook zeker geen vereiste. Maar een klein beetje zicht op de buitenwereld lijkt mij niet teveel gevraagd.

Zo simpel bleek het niet te zijn, en met een brok in mijn keel word ik de volgende ochtend na een mega korte nacht wakker in een appartement wat 24/7 hetzelfde licht kent. Licht dat van enkele lampen komt. Een appartement wat ramen zonder enig wat uitzicht naar buiten heeft. Daar kan een prachtig design appartement helaas niet tegenop. Een mens heeft daglicht nodig om enigzins een ritme te hebben, en voor mijn foto’s is een gebrek aan natuurlijk licht ook best rampzalig. Het appartement voelt langzaam aan als een blok aan mijn been. En op dag 3 besloot ik dat het wel welletjes is geweest, en vertrokken wij weer met piepende bandjes naar huis.

Nu wil ik niet zeggen dat ik de stad niet leuk vind. Of het appartement niet mooi vind. In tegendeel. Maar ik zoek het nou eenmaal liever op voor de leuk, voor een uitje, dan dat ik mij er 24/7 in bevind. Ik ben niet het type wat hele dagenlang kan winkelen en van de ene hotspot naar de andere hopt. En daarnaast moet er ook gewoon gewerkt worden. Als freelancer werk ik gewoon het lekkerst vanuit huis. En het voelde gewoon niet als thuis.. Tel daar 2 zo goed als slapeloze nachten bij op, en deze dame was blij dat ze de polder weer tegemoet kon rijden. Terug naar een oase van rust en ruimte. Leuk zo’n experiment. Maar de stad blijft voor mij toch echt een uitje, en de polder mijn thuis.

 

 

Het werd tijd voor Plan B. –

Thomas en ik besloten de andere dagen wat op en neer te reizen. Hij werkt immers in Den Haag, en het hele wonen in Den Haag was voor hem een welkome afwisseling. We zouden lekker uit eten gaan, wat kerstinkopen doen en ’s avonds bij een knisperend vuurtje op een terrasje zitten. En zo konden wij thuis en het appartement goed combineren. Tot er een pak sneeuw op de weg lag, de dieren thuis was meer aandacht vroegen en Thomas niet veel later ook nog eens ziek werd. Het idee van een maand op eigen benen staan rammelde aan alle kanten.

Het is mij ondanks dat het een kort en krachtig avontuur was wel duidelijk geworden dat ik liever vrij woon. Aangezien Thomas en ik geen tonnen op de bank hebben staan zal ik het vrije wonen wel in moeten gaan ruilen. Maar een knus huisje in een rustig dorpje of een rustige wijk, daar zag ik absoluut geen nee tegen! En stiekem hoop ik dat wij in 2018 deze stap kunnen gaan zetten. Dit is dan ook mijn grootste droom voor het nieuwe jaar. En het leven in de stad? Dat bewaar ik wel voor een leuke city trip of een dagje uit. Dat weet ik nu zeker.

  

 

 

Waar zal jij het liefst willen wonen?