Als het op kleding aankomt ben ik altijd op zoek naar dat ene item. Dat ene item wat bij mij past, bij mijn lichaam en mijn mood. Het kan daarom vaak een lange zoektocht zijn. Trends vind ik leuk, begrijp mij niet verkeerd, maar zal ik nooit iets aanschaffen ‘omdat het in de mode is’. En daarom kan een zoektocht soms wat langer duren. Maar de beloning lijkt dan simpelweg wat groter. Nu ik mij meer op eerlijke kleding en een conscious life richt, is de zoektocht eigenlijk alleen maar leuker geworden. En laat ik vandaag graag mijn nieuwe Boho outfit zien. Blue jeans and the perfect Bohemian cardigan.

  

Ik heb een vrije geest. Altijd al gehad. Op de middelbare school en op mijn vervolg opleiding kreeg ik vaak het mooie compliment dat ik ik vastberaden over kwam. Ik wist wat ik wilde en daar ging ik altijd voor. Een prachtig compliment voor iemand die totaal niet wist wat ze wilde. Niet wist waar ze heen ging en wat ze wilde bereiken. Keuzes maken op basis van logisch nadenken konden een knagend onderbuik gevoel veroorzaken. En ik denk dat het mijn wanderlust, samen met mijn gypsy soul, is die ervoor zorgde dat ik al dromende overal doorheen fladderde. Ik was vrij, maar voelde mij tegelijkertijd opgesloten op school. Pas na de middelbare school, toen ik eindelijk zelf een studie richting kon kiezen, kon ik mijn ei beter kwijt. Maar dat knagende onderbuik gevoel bleef.

Wat dat betreft ben ik echt een wanderer. Ik ben graag buiten, creëer graag nieuwe content, ben haast vergroeid met mijn camera en heb mijn paspoort altijd klaar om spontaan op reis te kunnen gaan. Of dit ooit gaat veranderen weet ik niet. Ik weet wel dat ik zeker met mijn chronische labeltjes (o.a. M.E. en Fibromyalgie) altijd een rustiger en voorspelbaarder leven moet leven dan mijn hart mij aangeeft. Ergens is dat oké. Ik zal vroeg of laat toch eens moeten settelen. Maar het voelt tegenstrijdig om te willen wortelen en tegelijkertijd de hele wereld te willen zien.

Of ik blij ben met waar ik nu ben? Dat zeker. En waar de wind mij heen blaast, dat zie ik tegen die tijd wel weer. Ik ben er echt van gaan houden om met de dag en in het moment te leven. Dat is iets wat de weg naar acceptatie van mijn ziekte mij geleerd heeft. Ik heb via een hele harde weg geleerd om in het moment te leven. Iets wat de mooie dagen nóg mooier maakt, en de slechte dagen nog intenser. En wat ervoor heeft gezorgd dat ik dat ik keuzes niet alleen op verstand maar zeker ook op gevoel kan en mag maken. Die vrijheid is mij zo enorm dierbaar geworden. En maakt mij tegelijkertijd rijk.

Vrijheid als deze is iets wat mensen in lagelonenlanden helaas nog niet over mee kunnen praten. De keuze om mij meer op Slow en Fair Fashion te gaan richten blijft een keuze die niet iedereen maakt, maar wel bij mij past. Hij voelt goed. Omdat ik ervan overtuigd ben dat iedereen die wat bewuster gaat leven en bewuster inkopen doet, de wereld iedere dag een stukje mooier kan maken. Zodat wij minder Fast Fashion aan gaan schaffen, en bij het kopen letter op de winkel ketens die stappen de juiste richting op maken. Ik zal hier binnenkort nog wat verder op in gaan.

Iets wat compleet nieuw voor mij is, is het aanschaffen van vintage en tweedehands kleding. Ook wanneer je kleding een tweede leven gunt, draag je bij aan een betere wereld. Ik kreeg vroeger wel zakken met kleding van mijn nichten, maar echt tweedehands kleding kopen deed ik niet. Op de een of andere manier was ik er niet tot aan getrokken en had ik het idee dat ik nieuwe kleding kocht omdat ik dit goed kon betalen. En dat terwijl wat jij te besteden hebt niets te maken heeft met de keuzes die je maakt. Het ruilen van kleding is leuk. Zo heb je op een leuke en voordelige manier jouw kledingkast weer een frisse touch gegeven. En ik denk dat het vooral belangrijk is dat jij doet wat goed voelt voor jou.

Voor wie het leuk vind om een kijkje te nemen, de verkoop is van 4 t/m 22 oktober in Dordrecht. De winkel wordt dagelijks aangevuld met nieuwe items.