We hebben de sleutel van ons huis ❤
Het is bizar dat het moment waar we al maanden naar uit hebben gekeken ineens daar is. De afgelopen dagen ben ik overvallen door verschillende emoties die elkaar in een rap tempo afwisselden. Wat overheerst is vooral het gevoel van dankbaarheid. Dankbaar dat wij in een tijd waarin het onwijs lastig is voor starters om een betaalbare woning te vinden. Ondanks mijn chronische ziektes en de bijkomende beperkingen (lichamelijk maar vooral ook op papier) het toch gelukt is om een huis te vinden.
En wat voor een huis. Vele malen is ons gezegd dat wij ons wensen lijstje maar bij moesten gaan stellen en deze moesten bewaren voor over enkele jaren. Dat wij genoegen met minder moesten gaan nemen. Maar we zette door, twijfelden er niet aan dat wat wij wilden echt wel ergens op ons stond te wachten. En of het zo was. Dat is maar bewezen.
Op de dag wat wij voor het eerst een bod uitbrachten op een leuk vrijstaand huis brak mijn wens armand uit Londen. Ik dacht dat het een teken was dat ons bod geaccepteerd zou gaan worden. Het bleek echter een teken dat ons een huis met vele verborgen verbreken werd bespaard. Mijn tweede wens armband uit Thailand, eentje die ik al 3,5 jaar droeg, brak op de dag dat de financiering van dít huis rond kwam. Een tweede teken dat wij op het juiste pad wandelen. En met een Funda speurtocht op de achtergrond heb ik gemerkt dat er de afgelopen 3 maanden niet één soortgelijk hoekhuis in de buurt vrij is gekomen. Dit moest het écht zijn!
Andere emoties kwamen ook regelmatig om de hoek zetten. Stress gevolgd door slapeloze nachten, afgewisseld met een wilde kudde aan fladderende vlinders, afgewisseld met het overweldigende gevoel dat vanaf vandaag niets meer hetzelfde zal zijn. Op dat vlak heb ik wel moeite met veranderingen. Dat een plek waar ik zo’n 28 jaar met onwijs veel plezier heb gewoon ineens niet meer mijn huis is. Maar een plek die tegelijkertijd altijd mijn thuis zal blijven omdat de rest van de familie hier blijft. En dan komt opnieuw de dankbaarheid de hoek om zetten. Dankbaar dat ik altijd terugkeren kan en er ook zoveel wél hetzelfde blijft. Het huis, de fantastische dromerige tuin en de gezellige beesten bende.
En dan begint een heel nieuw avontuur. Gevuld met klusdagen, klusjesmannen en familieleden die niet beroerd zijn om voor ons de handen uit de mouwen te steken.
Hoe dubbel het sommige dagen ook is, ik heb er vertrouwen in dat bij iedere klus in het huis, iedere verf streep, ieder detail wat we naar eigen smaak maken dit huis steeds meer ons huis en thuis gaat worden. De bladzijden in het boek zullen langzaam aan omslaan. Klaar voor het nieuwe avontuur ben ik zeker. Een avontuur waarin ik verhuis van De Biesbosch naar de mooie voortuin van de Biesbosch. Trots en dankbaar, maar vooral trots. En ik kan niet wachten om alles met jullie te kunnen delen!
P.s. ik heb de afgelopen weken keihard gewerkt om ervoor te zorgen dat er genoeg inspirerende content op Linda’s Wholesome Life online komt. Het kan alleen wel zijn dat ik iets later op berichtjes reageer. Op mijn Instagram zal ik proberen zo vaak mogelijk huis updated te delen voor wie het leuk vind om dat te volgen.
