Onmacht..
Terug naar huis gaan valt mij zwaar. Ik kan sowieso al slecht tegen afscheid nemen maar omdat ik liever een positieve noot aanslaat iedere dag probeer ik deze gevoelens te onderduiken. Na mij 3 weken fantastisch te hebben gevoeld vergeet je haast weer hoe het thuis kan zijn. Maar zo slecht zal het toch vast niet gaan? De reis terug, de jetlag, de klap in je gezicht van het koude weer geven mij direct een reality check. Terwijl ik vol levenslust zit, vol positieve energie om mijn werk en verbouwing van mijn woonkamer met beide handen aan te pakken glipt mijn gezondheid weer even tussen mijn vingers. Het is een verkoudheid, noem het griep, maar het is absoluut geen rekening of een uitwerking van een placebo-effect van mijn 3 absoluut perfecte weken. Heimwee brengt het wel met zich mee. Dat wel.
Waarom ik mijzelf iedere keer weer laat aftakelen door het funeste Nederlandse weer is iedere keer weer een vraag. Ik heb echt het gevoel dat er een rijker en completer leven op mij ligt te wachten, aan de andere kant van de horizon. Daar waar het water de andere kant op het putje in draait en het Sinterklaas maantje de andere kant op staat. Langzaam aan voel ik mij steeds minder thuis in dit land wat ik mijn geboorte land noem. Steeds vaker bekruipt mij het gevoel dat ik mijn leven aan het uitstellen ben alleen maar om in Nederland te wonen. Als het aan mij had gelegen pakte ik Nederland op en legde ik het neer op een warmer plaatsje op deze aarde. Heerlijk lijkt het mij om niet slechts 3 weken maar het hele jaar fluitend uit bed te stappen, het niet tot mijn bot toe koud te hebben, geen spier en gewrichtspijnen te hebben door het weer maar van het harde werken. Mij iedere dag voelen als ieder ander gezond mens.. Dat is toch niet gek veel gevraagd?
Maar ik zit hier. In Nederland. Terwijl de heimwee mij bekruipt voel ik ook dat ik het beste ervan moet maken hier. Dat berekent dat ik opnieuw moet gaan gaan accepteren dat ik iedere ochtend langzaam op moet starten, eerst pijn moet ervaren om daarna te kunnen functioneren, accepteren dat ik hier beperkter ben en daaromheen mijn dagen in te richten. Zonder te klagen. Maar met een altijd aanwezige hartewens. Chronisch ziek word je niet geboren, ik niet tenminste, maar het is alles behalve een keuze. Dat de manier waarop ik wil leven en ermee om wilt gaan dat wel is bezorgt mij slapeloze nachten. Terwijl ik naar het plafond staar, mijn zoveelste zakdoek leeg snuit zonder ook maar een zuchtje lucht naar binnen te krijgen weet ik dat ik geen slaap meer pakken zal. Morgen is er weer een dag. Morgen zal ik hopelijk wel een nieuwe vlog voor jullie klaar kunnen hebben staan. Daar werk ik naartoe, maar vandaag (gisteren voor jullie) moet ik mijn rust pakken. En het paradijs wacht en ik maak mij klaar om hier hopelijk zeer binnenkort weer een glimp van op te kunnen vangen. Een globetrotter is namelijk niet in één land te vangen.
He Linda, wat naar om te lezen dat “thuiskomst” je zo zwaar valt. Ontzettend vervelend dat je lichaam dit Nederlandse klimaat niet goed lijkt te trekken. Ik kan me voorstellen dat dit het gevoel van heimwee alleen meer versterkt. Ik hoop dat de mooie herinneringen aan je reis de narigheid iets dragelijker kunnen maken. Denk goed aan jezelf en kruip maar lekker met Jip op de bank, dat zal je vast goed doen. <3
Auteur
Dank je wel meis, erg lief van je! Jip is niet bij mij weg te slaan dus wat dat betreft is het thuis zitten erg gezellig <3
Wat vervelend om te lezen! Ik moet ook altijd weer wennen in Nederland als ik net op een warmere bestemming ben geweest. Ik draag dan altijd extreem dikke truien, ook al is het niet extreem koud. Wat mij betreft mag het iedere dag zomer en lekker warm zijn. Sterkte in ieder geval nog, en wij wachten wel tot je je beter voelt om je vlog te editen. x
Wat naar dat het zo vervelend voor je is om in Nederland te zijn. Maar weet je: Van mij mag je Nederland oppakken en op een warmer plaatsje op deze aarde weg leggen hoor. Gelukkig breken er in Nederland betere tijden aan en wordt het, sneller dan je denkt, weer lente.
Auteur
Ik voel de lente al aankomen, écht.. bijnaaaaa! hahaha
Ook al reis ik relatief niet veel herken ik dit gevoel. Zodra ik in een zonnig land uit het vliegveld loop voel ik me al meer thuis dan hier. Hopelijk ligt er in een zonnig land een mooi leven op mij te wachten!
Wat heftig zeg! Ik wist niet dat het zo’n effect op je kon hebben…. Ik hoop dat je snel jouw ideale plekje kan vinden 🙂
Auteur
Dank je wel, heel erg lief! <3
Wat ontzettend heftig om te lezen wat het weer in Nederland voor effect op jouw lichaam heeft en hoe het ervoor zorgt dat jij jezelf gevangen voelt. Ik vind het wel ontzettend knap dat jij toch ervoor kiest om naar de positieve noot te kijken. Ik wens je in ieder geval veel liefde toe vanaf hier en hoop dat de warmte snel weer terug in Nederland komt <3
Auteur
Heel erg lief Deisy! <3
Wat verdrietig om te lezen dat het je zo zwaar valt om weer terug te zijn in Nederland. Ook al ben ik niet chronisch ziek, toch herken ik je gevoel wel heel erg. Ik bloei ook altijd enorm op als wij op zon vakantie gaan. Heb dan altijd zoveel meer energie en plezier. Als we dan weer naar huis gaan moet ik altijd wel een traantje laten, terwijl de meeste mensen altijd zeggen dat ze weer blij zijn dat ze naar huis gaan. Vooral in de winter heb ik aanzienlijk veel minder energie en vaak last van heftige winter dipjes. Ik zou het liefst ook in een warmer continent wonen. Volgens mij ben ik echt in het verkeerde land geboren haha. Anyway, ik hoop dat je snel weer wat opknapt Linda, denk aan jezelf <3
Auteur
De dipjes en het minder energie hebben herken ik 1000% in jou verhaal. Thomas en ik zitten ook altijd te snikken als we weer weg moeten, zeker als je je zo fijn voelt op een plek. Beiden functioneren we dan beter en dat heeft echt niet alles met het vrije vakantie leven te maken. Hopelijk wordt het snel lente, ook voor jou! <3
Beterschap! En laat de lente maar snel komen.
Auteur
Yes, ook voor jou!
Heftig dat je hier zo veel meer last hebt van je chronische aandoeningen. Ik zie jou al helemaal emigreren. Benieuwd waar jullie volgende reis je naar toe gaat brengen!
Auteur
Daar ben ik ook heel erg benieuwd naar haha! En dat emigreren.. het kriebelt al járen 🙂