Begin oktober liet ik jullie mijn laatste bureau make-over zien. Een wit bureau gekenmerkt door frisse, chique elementen en vooral veel en helder wit. Hierna volgde een complete make-over van de woonkamer van het appartement en hier paste mijn (blog) werkplek nog steeds goed in. Het miste alleen één ding. Warmte. Want met al het wit moest er iets sfeervols aan toegevoegd worden. Al snel wisten Thomas en ik wat het moest worden, en wij gingen voor een prachtige houten en opvallende strakke plank. Hierna duurde het niet veel langer voor ik wist dat het geheel a touch of green mistte. Zeker nu het grote beeldscherm wat prominent aanwezig was kwam te vervallen.

Ik moet eerlijk zeggen dat het thuiswerken niet alleen maar voordelen heeft. Soms mis ik het contact met collega’s. Al het contact gaat nu grotendeels via de mail, op enkele afspraken na. Maar dagelijks contact zoals velen dat wel hebben, en ik ooit ook gehad heb, mis ik zo nu en dan van tijd tot tijd. No big deal, zo’n bevlieging trekt ook weer bij. Want het feit is dat ik gewoon veel beter presteer als ik alleen ben. Het doet mijn creativiteit ten goede, ik kan heerlijk experimenteren, niemand kijkt mee over mijn schouder (daar krijg ik zó de kriebels van) en er is niemand om mij af te leiden. Niemand die zeurt als ik een album al helemaal grijs gedraaid heb en hem tóch blijf draaien. En op deze nieuwe plek (en mocht ik op de bank werken dan heb ik er mooi zicht op) ben ik helemaal in mijn element.

Wat ik nou het leukste vind aan thuis werken? Dat dit vriendje regelmatig een kopje komt geven, even op schoot wilt liggen, gekke taferelen uithaalt en vooral veel om eten vraagt. Yes, dat is Jip! En zoals je aan zijn voetzolen kunt zien komt hij weer veel buiten, en ik kan blij vertellen dat hij het heel goed doet buiten zo na zijn ongeluk.

Wat ik ook onwijs leuk vind om te doen, is oude materialen nieuw leven inblazen. De marmer trend heeft mij in het begin niet zo aangetrokken, omdat wij hier thuis best wel veel van marmer hadden (prachtige badkamer vloer, vensterbanken) en ik het hierdoor denk ik niet zo snel opgepikt heb. De plaat die je op mijn foto’s voorbij ziet komen, en de grotere hierboven, is eigenlijk mijn oude wasbak die al bijna 100 jaar in mijn kamer heeft gehangen. Een wasbak die moest wijken voor een open haardje (die overigens ook alweer weg is, what can I say, I like changes..) en eigenlijk weer een welverdiende plek op mijn kamer verdiend. Het is een dikke plaat van echt marmer (loodzwaar ook) en hij is prachtig. Zeker omdat hij in deze kamer hoort en geschiedenis ademt. Ze zeggen toch dat je pas weet wat je hebt als je het mist? Maar wie wat bewaard.. Yes, je snapt hem.