Mijn appartement & toekomst plannen
Our brain is a funny thing. En ik ben verrast om te zien hoe het soms werkt. Neem de afgelopen weken als voorbeeld. Mijn lichaam vertoont allerlei rare klachten waar ik wat onderzoeken betreft best wel druk mee ben geweest. Dit kost wat tijd en in een zekere zin ook wat energie. Zeker wanneer ik een pijnaanval heb en ik enkele uren rusteloos op bed wacht tot alles weer over gaat, merk ik dat een brein een achterkamertje heeft.
Een kamertje wat ervoor zorgt dat er een bepaalde rust ontstaat waardoor bepaalde functies uit worden geschakeld zodat ik de tijd wat makkelijker uitzit. In zekere zin neemt mij dit over en kan ik de makkelijk te onthouden dingen, zoals medicijnen aanvragen, ineens spontaan vergeten. Er is slechts plaats voor al het nieuwe wat op mij afkomt, en zo verandert die verkregen rust in totale onrust wanneer het besef van alles wat ik niet mocht vergeten weer terugkomt.
Dat werkt een beetje hetzelfde als herinneringen die opkomen met bepaalde geuren, geluiden of op bepaalde plaatsen. Zeker nu ik na mijn pubertijd alles bewuster meemaak, merk ik dat ik heel anders tegen het leven aan ben gaan kijken. Toen ik net chronisch ziek werd durfde ik niet veel aan de toekomst te denken. Beter worden stond stipt op één. Nu Thomas bijna klaar is met zijn studie, en wij al 4,5 jaar gelukkig samen zijn, merk ik dat ik steeds vaker met een grote glimlach op mijn gezicht aan de toekomst kan denken. Met in zekere zin het huisje wat wij gaan huren of kopen, de inrichting en het feit dat ik met hem vierkant achter mij, zelfs aan schattige baby’s durf te denken.
Maar met de basis dingen in het bijzonder, met het uit huis gaan, werken en jouw leven kunnen bekostigen. Zijn dingen die voor gezonde mensen zo vanzelfsprekend zijn, maar door mijn onstabiele lichaam goed doordacht moeten worden. Ze zeggen dat tijd alle wonden heelt en dat zeker ook de raad met de tijd komt. Ook daarin moest er in mijn brein al vroeg een knop om omdat mijn leven nou eenmaal niet synchroon loopt met het standaard geschetste leven. En dat is prima, ik maak keuzes gebaseerd op gevoel, en het gevoel dat mijn tijd nog wel komt zit er wat dat betreft niet veel naast.
ROOM TOUR – Boho & Cosy ☾
Wie kan zich de make-over van mijn woonkamer nog herinneren? Mijn appartement voelt eindelijk af. Met de planten die ik afgelopen weekend kocht en de accessoires die ik verzamelde op reis (met de spotlight op de juweeltjes uit Thailand en Myanmar) voelt het eindelijk als één geheel. En dat betekent maar een ding, dat het tijd is voor een roomtour. Deze video is wat vaker aangevraagd, en was mede daardoor erg leuk om te maken voor jullie. Het appartement is niet groot, betreft niet één bepaalde stijl, maar is vooral boho en cosy. Als je de video via deze weg niet kunt bekijken, klik dan hier.
Toekomstplannen voor ons eigen huisje
Met oog op de toekomst en het feit dat Thomas druk bezig is met afstuderen (en hij zijn vegan food documentaire MANBOOBS bijna af heeft!) ben ik mij steeds meer bewust van het feit dat mijn tijd eindelijk aan het aanbreken is. Dit resulteert in grote opruim sessies, het verkopen van onnodige spullen en het verzamelen van uitzet spullen. Nu ik eind 20 ben, ben ik mij meer dan ooit bewust van mijn persoonlijke stijl en kan ik makkelijker zeggen wat echt bij ons past. De items die je nu in mijn interieur terugziet zijn basis items die vooral veel rust uitstralen. Het gros van de meubels is wit en heeft houten accenten, waardoor je de natuur letterlijk in huis haalt. Het zijn vooral de accessoires die het geheel een huiselijk gevoel geven en van het huis een thuis maken.
En het feit dat ik hier, in dit huis, het grootste gedeelte van mijn leven heb doorgebracht natuurlijk ook. Deze boerderij heeft zoveel geschiedenis. En ik ben inmiddels de derde generatie van onze familie die hier woont. De vorige bewoners hebben zelfs de jaren van oorlog in dit huis meegemaakt. En viel de zoon van het stel zelfs met het bombarderen van de buurt van schrik van zijn potje. Precies op de plek waar nu mijn bed staat. En de plek waar ik mijn Netflix marathons houd (die nu het weer even minder gaat zo welkom zijn) was de kamer van de dienstmeid. Zoals ik al zei, zo onwijs veel geschiedenis. En het feit dat wij hier nog steeds met 3 generaties wonen vind ik onwijs bijzonder. Ik geniet er volop van, omdat dit een bijzonder iets is.
Het staat dan ook wel vast dat Thomas en ik opzoek zijn naar een huisje wat hetzelfde aanvoelt. Een huis dat een verhaal heeft en waar wij onze eigen herinneringen kunnen maken. Omdat het appartement waar ik nu woon niet mega groot is, en ik niet al mijn spullen kwijt kan, ben ik al aan het opruimen gegaan. Je kan dus gerust zeggen dat ik al zeker een jaar van te voren al begin met het werken aan een verhuischecklist. Er staan al aardig wat gevulde dozen op zolder met persoonlijke spullen, en spullen voor de uitzet. Zo kan ik langzaam aan al naar onze droom toewerken zonder dat het extra energie kost. En dat is fijn. En het geeft ergens ook wel rust. Net als dat ik weet dat als het zover is mijn familie graag wil helpen met verhuizen. En mochten wij ineens in tijdnood zitten, is er altijd de geruststellende gedachte dat ik een verhuizer in kan schakelen.
Vertel eens, hoe ziet jouw droomhuis eruit?
Dit artikel betreft een samenwerking. Lees mijn disclaimer.