Een ode aan de (huidige) blog cultuur
Sommige dagen, en dat zijn er niet zoveel, heb ik werkelijk waar geen idee waar ik mijn blog mee zal beginnen. Omdat het soms zo onzinnig lijkt om over make-up of fair-fashion te praten, omdat ze weg lijken te vallen in de wereld waarin Primark en Action shoplogs trending topic zijn. En ik het stiekem wel heel erg jammer vind dat er online zo onwijs veel aan het veranderen is. We bewegen naar een wereld waar kwantiteit boven kwaliteit gaat. Blogs massaal uit te grond gestampt worden om ‘gratis’ spullen te kunnen ontvangen. We leven in een online wereld van de vele views en de snelle likes.
Een wereld waar Facebook groepen dagelijks oproepjes doen om elkaars pagina te liken en om op artikelen te reageren. Een wereld waarin er niet meer oprecht gereageerd wordt, maar dit enkel om nieuwe leads gaat. En dat vind ik jammer. Omdat ik het oprecht onwijs leuk vind om mijn ervaringen te delen. Maar dit wel weg lijkt te vallen als jij je niet aansluit bij zo’n fanatieke groep. Een wereld die voor de niet bloggers nieuw zal zijn, maar een cultuur die er wel degelijk is. En volgers kopen aan de orde van de dag is.
Een blog is meer dan de cijfers
Het is namelijk niet makkelijk om op te vallen tussen de duizenden blogs, miljoenen Instagram accounts, Facebook pagina’s en de Youtube kanalen. En ik durf dan ook eerlijk te zeggen dat ik als nuchtere Hollander ook best wel wat moeite heb met zelfpromotie. Waar de een het enorm makkelijk vind om zichzelf prominent op de voorgrond te profileren, kies ik bewust en onbewust al snel de schaduw kant op. Het is niet dat ik enorm verlegen ben, dat profileren ligt mij alleen niet zo. En enigszins op de achtergrond, dat is ook de plek waar ik mij vaak het lekkerste voel. De plek waar je niet altijd in de spotlight staat, waar de druk om altijd te presteren wellicht iets minder zal zijn, en ook niet alles onder een microscoop gelegd wordt.
Toch zijn het vele bedrijven, media bureau’s en pr bureau’s die toch lichtelijk blijven pushen. Omdat in hun branche het niet het gevoel wat een blog geeft telt, maar juist de keiharde cijfers. Waar er op aangedrongen wordt dat cijfers op blijven lopen, en er drempel waardes zijn om de leuke samenwerkingen aan te gaan.
Nu moet ik eerlijk zeggen dat ik al een lastigere niche heb gekozen door mijn blog een licht groen tintje te geven. Bij mij zie je geen MAC reviews meer voorbij komen. En spot je ook niet de nieuwste OPI nagellakjes, AliExpress shoplogs en Primark trends. Het is best triest dat het juist de dingen die belastend zijn voor de dieren, de aarde en het milieu die online het beste lopen. Want het liefst kijken we hele dagen naar nieuwe trends, nieuwe shoplogs en make-up trends. De cijfers liegen er niet om.
Dit maakt mij blij
Wat mij wel enorm blij maakt is wanneer ik mij tussen gelijk gestemden bevind. En ik er weer even aan word herinnerd dat er meer mensen zijn die het wel en wee van de wereld waar wij in leven belangrijk vinden. En ook het reizen draagt hier een steentje aan bij. Want het is moeilijk terug komen van een gevoel van rijkdom, als je in een land bent geweest waar mensen in armoede leven. En wij als westerse mensen worden gezien als de generatie die nooit genoeg heeft. Het is een bizar signaal wat we uitzenden.
Ik ben dan ook enorm blij dat er meerdere mooie kansen op mijn pad komen. Ontmoetingen met mensen die er hun missie van hebben gemaakt om met hun producten de wereld een stuk mooier te maken. Hoop ik dat wij allemaal uit een Dopper (of een andere fles) gaan drinken om het plastic afval wat overal rond zwerft de geschiedenis boeken in te helpen. Hoop ik dat dierproeven over een paar jaar voorgoed verleden tijd zijn. En wil ik tot die tijd mensen stimuleren om vaker voor een dierproefvrij merk te kiezen. En wat vaker hun vlees en zuivelproducten te laten staan. Hoop ik oprecht dat meer mensen langer dan 5 weken van hun kleding stukken kunnen genieten (dit is de gemiddelde tijd dat een kledingstuk in een kast hangt) en de vintage kilo sales blijven groeien.
Omdat ik ergens wel weet dat er een einde gaat komen aan het Primark shoplog tijdperk, en de tijden dat mensen liever veel voor weinig kopen. Waar kwaliteit weer boven kwantiteit zal gaan. En dat de mensen het belangrijk gaan vinden om te weten waar jouw producten vandaan komen. En iedereen een eerlijk loon kan, mag en zal gaan verdienen. Omdat ik weet dat het de wereld goed zal doen. Zodat wij terug kunnen komen van het kopen van volgers en het ons beter voordoen. Want lieve mensen, het hele ‘fake it till you make it’ zal weer terug moeten naar werken voor je privileges. Zo zal je ze ook veel meer gaan waarderen. Dat weet ik zeker.
Cardigan – Bandolera (Preloved) | Top – Mango (oude collectie) | Jeans – H&M Conscious | Enkellaarsjes – DUO | Riem – Gucci | Tas – Marc by Marc Jacobs | Phone Case – Ideal of Sweden (Royal Grey Marble).
Een blik op de toekomst
En daarom blijf ik hopen, erover schrijven en de boodschap uitdragen. Als we allemaal wat gas terug nemen, weer opnieuw voor kwaliteit kiezen en mensen online weer oprecht zijn. Dan zal de hele blog wereld weer opbloeien. Want wat we nu zien is dat er een verschuiving plaats vind naar Youtube en Instagram, een plek waar alles om snelheid en likes draait. Mediums die ik beiden oprecht leuk vind, maar niet de manier waarop het nu gebruikt wordt.
Van mij mag het terug gaan naar mooie dagelijkse content delen, gemaakt omdat mensen het leuk vinden, niet om alleen maar te scoren. Want dat er een verdien model achter zit, daar ben ik helemaal oké mee. Maar laten we allemaal alsjeblieft weer doen waar we goed in zijn, wat we leuk vinden en vooral.. wat ons blij maakt! En als je een dag geen zin hebt, moet dat ook helemaal oké zijn. Morgen is er weer een nieuwe dag.
Welke verandering zal jij graag zien in de wereld?
