Het is alweer 3 jaar geleden dat ik te voet de grens tussen Thailand en Myanmar (Birma) overstak. Maar het voelt nog als de dag van gisteren. Tijdens mijn dag in Tachileik bracht ik een bezoek aan de Karen. Een bergstam wat oorspronkelijk uit de Gobiwoestijn komt, ten noorden van China, maar te voet is afgereisd naar o.a. Thailand, Laos en dus ook Myanmar. In Tachileik vind je een dorp waar je een sub-groep van de Red Karen kunt bezoeken; de Kayan Lahwi. Hier wonen enkele Padaung vrouwen (de streek term voor de Kayan Lahwi vrouwen) die erom bekend staan dat ze vanaf hun 5e levensjaar ringen om hun nek dragen. De toeristen industrie gaf hen later de naar ‘Long Necks’ waaronder ze nu beter bekend zijn.

 

– De Kayan Lahwi – Padaung Bergstam –

in Tachileik, Myanmar

 

 

 

– Een kort geschiedenis lesje –

over de Karen

Ergens voelt het triest aan dat zij zo moeten leven in ruil voor onderdak. En weet ook dat het voor velen een unieke buitenkans is zodat ze in ieder geval onderdak hebben. De Karen zijn namelijk een klein en onderdrukt volk wat de oorlog met de regering van Myanmar pas in 2012 beëindigd heeft (wapenstilstand). Hiervoor zijn vele dorpen waar de gevluchte Karen woonde platgebrand.

Er is dus lang veel spanning geweest in Myanmar en rondom het Karen volk. Ik hoop oprecht dat deze mensen zichzelf kunnen blijven ontwikkelen en zo een bestaan voor zichzelf op kunnen bouwen. Met of zonder dergelijke projecten, zodat ze met gespaard geld terug kunnen keren naar Myanmar (de droom van velen). Er zijn namelijk Thaise projecten als AKAMAE (voorheen Ways of Change) die o.a. handgemaakte sieraden verkopen en mensen technieken bijleren zodat ze een bestaan voor zichzelf op kunnen bouwen.

 

 

Myanmar is een erg arm land, ruim 70% van de bevolking woont op het platteland waar veel armoede voorkomt. Met name rond de grensstreken komt extreem veel armoede voor. Dit was ook zeker een reden om Tachileik en de bergstam te bezoeken. Wij huurden een lokale gids in en wilden veel van de omgeving zien, uiteraard tegen betaling en een ruime fooi.

Door ook handgemaakte items van de Kayan Longneck Hill Tribe te kopen wilde ik direct bijdragen aan een inkomen voor hen. Iets wat ook aangedragen wordt en ik graag mijn steentje aan bij draag. Velen sparen namelijk geld zodat ze hun eigen shop kunnen openen, ze willen hun traditie eren en handgemaakte sieraden, home-accesoires en kleding items verkopen.

Ik hoop echt dat meer toeristen hieraan bij willen dragen, zo heb je niet alleen een mooi en blijvend souvenir, maar ook een blijvende herinnering.

 

 

Een bezoekje plannen, wel of niet doen?

Ben je op rondreis in Azië en twijfel je of je het ethisch verantwoord vindt om een bergstam te bezoeken, ga dan zeker even na wat de visie van het dorp is. Worden er busladingen vol met toeristen gedropt? Dan kun je wel raden dat het een flink winst-oogmerk heeft waarvan je geen idee hebt wie er werkelijk van profiteert.

Omdat Myanmar nog niet zo heel lang gelezen de grenzen voor het toerisme open heeft gegooid is het nog erg rustig in Tachileik. Wij waren op dat moment zelfs de enige reizigers die aanwezig waren, simpelweg omdat het massatoerisme het nog niet ontdekt heeft. Dat is in Thailand wel anders, waar een bezoek aan een stam vaak een onderdeel is van een tour.

Ik raad je dus vooral aan om te doen waar jij je goed bij voelt, ten alle tijden respectvol te blijven en met de mensen in contact te gaan. Je helpt ze ook enorm door iets te kopen en anders een vriendelijke fooi te geven. Ze stellen tenslotte hun thuis beschikbaar voor jou om kort even kennis te maken met hun manier van leven.

Ben je in Chiang Rai dan kun je gemakkelijk doorreizen naar Mae Sai waar je te voet de grens naar Myamnar over kunt gaan. Vanaf de grens van Tachileik kun je gemakkelijk een tuk-tuk pakken om de Kayan – Padaung Bergstam een bezoek te brengen. 

 

Welke vakantie herinnering koester jij?