Wereldwijd wordt de ideale vrouw op een presenteerblaadje gepresenteerd. Wat iemand in zich heeft lijkt niet aan te komen als de looks niet matchen. You’ve got to have the looks, om überhaupt mensen naar je te kunnen laten luisteren. Een ranking die niet meer opgaat is survival of the fittest. Meisjes en vrouwen moeten er iedere dag tip top uitzien om niet in twijfel gebracht te worden. Ik wil vandaag laten zien waarom wij meisjes en vrouwen slachtoffer zijn van de huidige maatschappij en hierdoor de fast fashion industrie en armoede in andere werelddelen zal toenemen. Want die constante drang om iets nieuws te kopen moet ergens vandaan komen.

Voor wie liever plaatsjes van mooie outfits kijkt is dit artikel misschien wel veel te langdradig. Ik ga mijn best doen om op een snelle maar doeltreffende manier jullie te laten zien waarom de fast fashion industrie zal moeten veranderen. En het is niet alleen deze industrie die een halt toegeroepen moet worden, ook de reclame wereld, de media. Maar zeker ook de consument die nietsvermoedend keihard bijdraagt aan meer ongelukkige mensen in de wereld. En ik geloof niet dat dat jouw insteek is van een leuk dagje shoppen. Heb ik gelijk?

Zeker omdat niet meedoen met trends en er niet on top of your game uitzien een beetje voelt als het laatst gekozen worden met gym. Dat nare gevoel willen wij natuurlijk allemaal snel vergeten. Maar zullen wij allemaal emotioneel gezond en stabiel blijven met de constante druk van media, reclames en mensen van buitenaf? Zullen wij ooit voldaan zijn als er altijd weer gepust wordt om een nieuwe aankoop te doen? Waarom leven wij in een wereld waarin jij je rijk voelt terwijl jij veel goedkope dingen koopt? Terwijl degene die daar hard voor werkt zwaar onderbetaald is, haar kinderen slechts twee keer per jaar kan zien en werkt in een zwaar verwaarloosde werkomgeving? Is dat wat ons uiteindelijk allemaal gelukkig gaat maken?

 

Hoe wij bijdragen aan een groeiende fast fashion industrie

 

 

Waarom meisjes en vrouwen slachtoffer zijn van de huidige maatschappij

Er is veel pijn in de wereld. Meisjes worden gepest op school en op internet omdat ze niet het perfecte uiterlijk hebben, niet dun genoeg zijn of niet genoeg make-up dragen. De beelden van perfecte modellen die ze daarna binnen krijgen via de social media, tijdschriften en tv zeggen eigenlijk hetzelfde. Met als gevolg dat meisjes en vrouwen zichzelf vergelijken met deze onmogelijke standaard. Vrouwen moeten sexy zijn, slim zijn, geweldig kunnen koken, mooi opgemaakt zijn, lief zijn, kunnen verzorgen, het huishouden doen als een pro en dat alles met een grote glimlach op hun gezicht. En als wij wel voldoen aan het uiterlijke verwachtingsbeeld worden meisjes en vrouwen massaal geslagen in relaties, aangerand en verkracht omdat zij gezien worden als een product van de samenleving, omdat media dat mensen laat denken. Zodat wij als meisjes en vrouwen niet langer ons lichaam hoeven te gebruiken om te krijgen wat we willen maar ons door middel van ons innerlijk omhoog kunnen werken.

Ik vind het erg en zorgwekkend dat meisjes en vrouwen op hun waarde beoordeeld worden via hun uiterlijk. Een voorbeeld van een vrouw die beiden kwaliteiten bezit is een donkere vrouw die de meisjes en vrouwen een stem geeft, en mede daarom zo ongelofelijk populair is. Ik heb het natuurlijk over Beyoncé, Queen B. Vorige week dropte ze haar nieuwe visuele album wat een sterke vertaling is van wat vrouwen doormaken wanneer hun man hun bedriegt. Een krachtige plaat die laat zien dat vrouwen het waard zijn om hier boven op te komen. En niet zomaar ingeruild kunnen worden wanneer iets beters voor de man voorbij komt. En wat zegt de media? De nummers zijn underground, Beyoncé hoeft het duidelijk niet van de verkoopcijfers te hebben. Pardon? Mag Beyoncé alleen crazy in love zingen omdat dit sexy en gerespecteerd is terwijl zij de vrouwen die weggestopt worden door de maatschappij een stem wilt geven.

 

 

Hoe pesten en onzekerheid ook mij hebben gevormd

Een groot gedeelte van mijn leven heb ik minder gepresteerd dan wat ik in mij heb. Dit komt voornamelijk door onzekerheid die gevoed werd omdat ik niet het mooiste meisje van de klas was, groot gebracht ben op een boerderij, ik een bril droeg en hierdoor een doelwit voor pesterijen was. Je wordt stiller, hoopt dat je onzichtbaar wordt zodat dit alles zal stoppen. Veel meisjes en vrouwen zullen hierdoor in een schild kruipen terwijl zij zoveel meer te bieden hebben dan slechts een uiterlijk voorkomen. Ook door instanties ben ik gediscrimineerd, naast het feit dat ik een vrouw ben én chronisch ziek. En dus in de ogen van velen genoegen moet nemen met een baan als telefoniste, assistente op kantoor of boeken wegzetter in de bibliotheek terwijl ik zoveel meer in mijn mars heb. Terwijl mijn ambities op andere vlakken liggen moest ik mij hier in verzoenen omdat mannen van een instantie hadden bedacht dat dit het beste voor mij was.

Zonder ook maar iemand op waarde in te schatten wordt een groot gedeelte van de bevolking een hoek in gedrukt, wordt ons een schoonheidsideaal voorgeschoteld waar wij aan moeten voldoen. Maar ook als blogger hebben wij hetzelfde effect op meisjes en vrouwen, wij schotelen voor dat veel nieuwe kleding kopen ons gelukkig gaat maken. En om dat na te streven gaan wij meer kopen, en nog meer kopen om dat gevoel van geluk te evenaren en te proberen aan het schoonheidsideaal te voldoen. Wij meisjes en vrouwen zijn de perfecte slachtoffers voor deze media technieken omdat de geëmancipeerde vrouw nog steeds niet helemaal geaccepteerd wordt.

 

En dus moet je kledingkast up to date zijn, moet je dun zijn, er goed uitzien, slim zijn en tegelijkertijd een goede vrouw thuis en voor je vriend of man.

 

 

Wat heeft dit allemaal voor invloed op de fast fashion industrie?

Terwijl wij meer blijven kopen groeien de fast fashion ketens en daarbij de bijbehorende industrie. Vrouwen die onderbetaald zijn werken voor een betere toekomst voor hun kind(eren), met of zonder man naast hun zijde. Het leven van deze mensen bestaat uit lange werkdagen in vreselijke werkomgevingen zodat wij ons geluk kunnen kopen en dragen, voor weinig geld. ‘Want de fashion van vandaag is niet de kleding waar jij volgende maand nog in gezien kan worden.’

En dus worden katoen boeren onder druk gezet, moeten zij duurdere zaden kopen, meer verbouwen en aan strenge regels (die vaak niet eens milieu vriendelijk zijn) voldoen om überhaupt aan een fabriek te mogen leveren. Nog nooit waren het aantal zelfmoorden zo groot onder die boeren dan de laatste jaren omdat zij de werk en financiële druk niet meer aankunnen. Moeten fabrieken onder steeds lagere prijzen gebukt gaan omdat kleding voor ons steeds goedkoper moet worden. Want dat vele kopen is goed voor je zelfbeeld en jouw positie in de markt.

En dit lieve mensen is in werkelijkheid net zo absurd als dat het klinkt. Ik heb er zelf ook een paar weken over gedaan om dit goed onder woorden te brengen omdat het beeld wat wij van de huidige maatschappij hebben haaks staat op de werkelijkheid van de mensen die voor ons aan het werk zijn aan de andere kant van de wereld.

 

Be the change you wish to see in the world – Mahatma Gandhi

 

 

I want to make a change

Voor mijzelf ben ik eruit, ik wil niet deelnemen aan deze manier van leven. Ik wil niet alleen bewuster mijn kleding inkopen met de hoop de wereld een stukje mooier te maken. Ik wil uitdragen dat meisjes en vrouwen veel meer zijn dan alleen een mooie uiterlijke verschijning, en dat meer kopen wat uiteindelijk lijdt tot een koopverslaving niet de oplossing is en ons geen geluk gaat brengen. Ik neem jullie mee in mijn zoektocht naar fair en slow fashion, voor een eerlijke wereld voor ons én de mensen achter de kleding. Omdat moeder aarde weer aan moet sterkten, omdat zij al te lang geleden heeft. Meisjes en vrouwen al te lang onder druk gezet worden en omdat het mij gelukkig maakt en mijn ziel voedt. Zeker omdat mij door mijn lichamelijke gebreken bepaalde kansen en mogelijkheden zijn ontnomen wilt het niet zeggen dat ik geen plekje heb op het wereld wijde web, en zo eigenlijk een grotere stem heb. Die ik wil laten horen, en zal laten horen.

Ik neem jullie mee in mijn zoektocht naar winkels waar jij veilig kunt shoppen, hoe jij het meeste uit jouw eigen kledingkast kunt halen en hierdoor duurzamer gaat leven. Het hoeft niet zo oubollig te zijn als het voor veel mensen klinkt, maar een feit is dat we af moeten van een maatschappij waarin veel kopen gelukkig lijkt te maken en slanke modellen het ideaalbeeld symbolisten. Omdat er goed uitzien terug moet naar er gezond en verzorgd uitzien in plaats van dun en sexy. En mensen tegelijkertijd weten dat het uiterlijk van een vrouw niet de graadmeter is voor haar kwaliteiten en succes.

 

De stem die wij als consument hebben is misschien wel krachtiger dan die van een burger.
Laten wij daar met zijn allen wat mee gaan doen!

 

 

 

 

Dit artikel is ontstaan na het zien van de documentaire The True Cost en Miss Representation die beiden op Netflix te zien zijn. Na een inspirerende dag over Fair en Slow Fashion verzorgd door Shop ’n Style en de inspirerende spreker Merel van de Groene Meisjes.