De materialistische wereld waar wij in leven bombardeert ons met reclames, advertenties en Instagram feeds waar je ú tegen zegt, de hele dag door. Het is een wereld van perfectie. Iedereen die hier een beetje gevoelig voor is buigt ervoor. Allemaal willen wij een stukje meepakken van iets nieuws, van iets moois, unieks en van het succes. Het namaken van perfecte looks en het najagen van de beste beauty koopjes. Omdat wij dit dag in en uit zien, op social media en in shoplogs. Zo zullen veel meiden bijvoorbeeld niet rusten in het kopen van make-up voor zij ook een Alex kast van Ikea gevuld hebben met de fijnste merken. Want dat is het ideaalbeeld wat ons dagelijks wordt voorgeschoteld.

Het bereik van beauty bloggers is tegelijkertijd eigenlijk de beste marketing die er is. Van lipstick verslavingen, tot een eindeloze collectie aan blushes en oogschaduw paletten en contouring kits, alles passeert de revue. And we just want to have it all. We’ve got to have it all. Je leven is haast niet meer compleet zonder die ene limited edition lipstick. En zonder dat je er erg in hebt spendeer jij al je geld aan beauty producten die onderop in een stash komen te liggen die alleen maar groter en groter lijkt te worden.

 

The Power of Beauty Bloggers

 

 

Beauty blijft leuk. There is no such thing as wearing to much make-up als dat jou gelukkig maakt. Die vrijheid is één van de dingen die mij zo aantrekt. Maar ik zie ook 12 jarige meisjes zich opmaken en shapen alsof dat op die leeftijd de normaalste zaak van de wereld is. Kinderen worden nu te snel volwassen naar mijn idee, en worden meegezogen in een online wereld die deze onschuldige kinderen geen halt meer toe zal roepen. Gaan wij dan richting een wereld waarin iedereen straks niet meer zonder make-up de deur uit durft? Of gaan we langzaam weer terug naar een wereld waarin kinderen weer kind kunnen zijn en hun idolen aanbidden in plaats van nastreven?

Lang heb ik geprobeerd mijn beauty artikelen nét zo te maken als de gerespecteerde beauty bloggers. Naast dat een eyeliner fierce en on fleek moet zijn, moet je ook nog eens zwoel in de camera kijken om met nog meer overtuiging te laten zien dat jouw look aansluit bij the beauty formation. The formation of beauty bloggers waarvan velen langzaam veranderen in niet ontdekte modellen. Maar dat ben ik helemaal niet. En naast dat ik beauty onwijs leuk vind, vind ik het nu meer mijn plicht om dingen op mijn manier te doen. Juist omdat het allemaal net als de middelbare school voelt, en bij de populaire chicks heb ik nou eenmaal nooit gehoord. Om het dichter bij mijzelf, het normale leven en meer bij een bewuste levenstijl te houden. Om voor kwaliteit in plaats van kwantiteit te kiezen. En keuzes met mijn hart en verstand op één lijn te maken, in plaats van op populariteit en exclusiviteit. 

We verschuiven met zijn allen langzaam naar een wereld waar dingen kopen niet alleen meer gaat om dingen die we nodig hebben, maar naar dingen die wij willen en denken nodig te hebben. De ellenlange zoektocht naar die betere eyeliner, een mascara die nog meer volume geeft, je wimpers mooi separeert en een lipstick collectie bestaande uit 50 tinten rood. Of stappen we over naar een wereld van fake lashes zodat wij een illusie kunnen creëren waar wij zelf van denken dat het de waarheid is? Is dat wat wij willen uitstralen terwijl wij bloggers gewoon doen wat wij leuk vinden en misschien ook wel gewoon goed in zijn? Willen wij leven in een wereld die draait om shoplogs, het showen van wat je hebt en tegelijkertijd miserable en alleen zijn?

Want dat is vaak wat het is. Het lijkt allemaal zo mooi en idyllisch. Maar in werkelijkheid spendeert een blogger meer tijd voor de spiegel (want streven naar perfectie kost tijd) en achter een beeldscherm dan in real life. Social media moet geüpdate worden, blogs moeten geschreven worden en producten gefotografeerd en getest. Zodat wij bloggers onze favoriete kunnen delen en ongezouten mening kunnen geven. Om een ander te inspireren wat misschien wel lijdt tot een nieuwe aankoop. En dan is het cirkeltje weer rond. Gaan wij ooit tevreden zijn? Gaan wij ooit de perfecte producten vinden die bij ons passen? Gaan stashes nóg groter worden? Gaan wij nóg meer shoppen? Gaan wij gelukkiger worden en ins rijk voelen van veel producten kopen voor weinig geld in plaats van investeren in een paar mooie en goede items? En gaan wij met zijn allen doen alsof dat dé ingrediënten zijn van een perfect leven wat ons gelukkig maakt?

Naast dat beauty voor velen een passie is en een manier waarop wij onze expressies willen uiten, geeft het vorm en kleur aan je gezicht en ja, dat maakt ook mij blij. Ik wil er simpelweg niet ziek uit zien en beleef plezier aan het opmaken van mijn gezicht en het kopen van nieuwe beauty producten. Maar ik vraag mij wel hardop af wanneer het genoeg zal zijn. Of koopverslavingen toe zullen blijven nemen en hoe groot het aandeel van online influencers daarin is. Perfection is a disease of a nation. En dat is precies wat het is, een reflectie van een hele nieuwe wereld waarin wij leven. En ik hoop diep van binnen dat iedereen make-up blijft gebruiken omdat het je blij maakt en niet het te gebruiken en te hopen dat het bij gaat dragen aan jouw geluk. Jij bent mooi zoals jij bent. Ben je niet gelukkig met jezelf? Dan gaat die ene nieuwe lipstick dat niet veranderen. Je kan je misschien door de koop even beter voelen, voelen alsof je erbij hoort, maar diep van binnen weet jij ook dat die vreugde die je dan ervaart slechts maar een tijdelijk iets is. En zo zal je altijd hongerig blijven naar meer. Gevoed door reclames, bloggers en influencers zullen wij denk ik altijd het gevoel houden dat er iets mist zolang wij dat niet hebben. Maar dat hoeft niet. En zolang jij je daar bewust van bent kunnen wij anderen inspireren er met een openers blik naar te kijken. 

 

Ben jij je bewust van wat jij uitstraalt online? En ben jij gevoelig voor deze sluikreclame? Of koop jij heel bewust?